Halil ve İbrahimin Öyküsü.

[Arif ÇANKAYA]

Halil ve İbrahim' in Öyküsü

Zamanın birinde bir köyde Halil ve İBrahim adında iki kardeş yaşarmış.
Bunlardan büyük olan Halil evli ve bir çocuk babsıymış. Babalarının vefatından
sonra bir gün tarladan kaldırdakları buğdayı paylaşıyorlarmış. Neyse buğdeyı
eşit şekilde ikiye ayırmışlar.Halil kardeşine buğdayı eve taşımak için
kullanabilecekleri tek bir tane çuvalın olduğunu ve bu çuvalla sıra ile eve
buğday taşıyabileceklerini söylemiş. İbrahim tamam abi ilk önce sen götür demiş.
Halil çuvalı doldurmuş ve sırtlayıp evin yolunu tutmuş. İbrahim abisi gittikten
sonra düşünmüş abim evli birde çocuğu var ben tek başımayım nasıl olsa bu bana
çokca yeter deyip kendi hissesinden bir miktar buğdayı abisinin hissesine katmış.
Biraz sonra abisi gelmiş çuvalı dolyduran İbrahim eve gidince bu sefer abisi ya
bu buğdey bana çok yeter ben evliyim çocuğumda var ama kardeşim bekar o para
biriktirip evlecek diyerek kedi hissesinden bir miktar buğdayı kardeşinin
hissesine katmış. bu böyle akşama kadar devam etmiş her seferinde diğeri
kardeşinin hissesine biraz buğday katmış. Her şeyi gören ve bilen Mevlamın bu cok
hoşuna gitmiş. O buğdaya öyle bir bereket vermiş ki kardeşler buğdeyı taşıya taşıya
bitirememişler en sonunda ambarları dolunca ihtiyaç sahiplerine de dağıtmışlar.
Bu olaydan sonra Halil İbrahim bereketi halk arasında dua niteliğinde Mevladan
istenir olmuş.
Daha önce okuduğum be yazıyı aktarayım dedim umarım yanlış olmamıştır.
Sürçü lisan ettikse affola.